بدون ضرورت، مرد نامحرم را نبین! 
دوست داریم زندگی­هایمان سرشار از صمیمیت و خونگرمی باشد، حریم انسان­ها محفوظ بماند و معاشرت­هایمان نشئت گرفته از فرهنگ قرآنی و تعالیم مکتب اسلام باشد و این یعنی "زندگی مکتبی".
در باب معاشرت­های اجتماعی احادیث و اقوال گوناگونی از رسول گرامی صل الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام نقل شده که هر یک به گونه­ای چگونگی برخوردهای اجتماعی میان زن و مرد نامحرم را بیان فرموده­اند. در این بین، حدیث زیبایی از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نقل شده است: "برای زن آنچه نیکوست اینکه بدون ضرورت، مردان نامحرم را نبیند و نامحرمان نیز او را ننگرند"(کشف اللغه، ج2، ص23؛ مکارم الاخلاق، ج1، ص267؛ بحارالانوار، ج101، ص36)
این حدیث برای چه زمانی است؟ چه کسی معتقد است که زمان این حدیث گذشته است؟ بدون شک گروه ایمانی یعنی مردان و زنان مومن از این تفکر به دورند؛ اما آیا چه تعداد از ما مزین به اجرای این مهم از دستورات دینی هستیم؟ و به چه مقدار...؟ به طور مثال وقتی خانمی بنا به ضرورت و یا طبق نیازی از نیازهای جامعه در محیطی مشغول به کار شد، در ارتباط با اجرای فرامین الهی و رعایت نکات این حدیث شریف که از بهترین الگوی زنان جهان صدیقه طاهره سلام الله علیها نقل شده چقدر تلاش، هزینه و برنامه­ریزی می­کند؟ و مهمتر اینکه چقدر به معارف دین شناخت داشته و از عادات غلط و ناآگاهانه خود در برخوردهای اجتماعی اطلاع دارد؟ چقدر از آسیب­های روحی و اجتماعی ناشی از برخوردهای غلط میان زن و مرد نامحرم اطلاع دارد؟ و آیا انسان عاقل در تلاش برای تداوم بنیان خانواده خود نیست؟ در صورتی که با ارتباطات ناشایست میان زنان و مردان در محیط­های اجتماعی خواسته یا ناخواسته بنیان خانواده سست شده و اختلاف­های عمیق و گاه غیرقابل جبرانی در میان زن و شوهر به وجود می­آورد.
از این رو، باید نسبت به نوع برخورد میان افراد در متن اجتماع حساسیت بیشتری از خود نشان داد و درصدد رفع مشکلات موجود در جامعه برآمد. خوشبختانه آموزه­های دینی ما در این زمینه بسیار غنی بوده و هر زن و مرد مسلمانی می­تواند توشه­ای از این منبع عظیم الهی برای مسیر رشد و تعالی خود برگیرد و روابط ضابطه­مندی در برخورد با نامحرمان از خود بروز دهد. برای بازشدن این مسئله لازم است به نکاتی چند اشاره شود که در پست­های بعدی به آنها خواهیم پرداخت.